Το κορίτσι με τα τριαντάφυλλα

Ήταν ένα όμορφο κοριτσόπουλο. Από εκείνα που όταν συναντάς, καταπέλτης έρχεται ο ξαφνικός πόθος, σε αφήνει δίχως ύπνο η διάχυτη επιθυμία του, η στάθμη των αισθήσεων να υψώνει, να ξεσηκώνεται, να σε παραλλάζει, γαντζώνει κι επιδίδεσαι σε αναστεναγμούς. Παρ' όλες τις προσπάθειες να καταλαγιάσει, να απαλλαχθεί έστω και για λίγο την παρουσία της, η έφοδό της, αυτή η αφόρητη χαρά, τον δονούσε σύγκορμα. Κυριευμένος την τρυφερότητά της, με τη δροσιά και την αύρα της, το μάλαμα των κατάξανθων μαλλιών της, την επιδερμίδα χλωρή και λαμπερή, τον πήρε ο ύπνος με τα ονειροπόλα γελούμενά της μάτια τη χρυσόθαμπη της σκιά από πάνω του. Ένα μικρό ρονρόνισμα ευχαρίστησης κύλησε στα όνειρά του...

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)