Ανταποκρίσεις από τα χαρακώματα του 20ου αιώνα

Είναι παρήγορο να διαβάζεις για γεγονότα που μοιάζουν οικεία και καίρια παρότι συνέβησαν πριν από ογδόντα και πλέον χρόνια –συχνά υπό την απειλητική σκιά του φασισμού που εξαπλωνόταν στην Ευρώπη– όπως τα είδε και τα κατέγραψε ο Τζορτζ Όργουελ. Που σημαίνει: ευφυία στην παρατήρηση, διορατικότητα, ενσυναίσθηση (παρότι ο όρος δεν ήταν τόσο δόκιμος στην εποχή του), διαρκής συνειδητοποίηση της κοινωνικής και φυλετικής ανισότητας και βαθιά δυσανεξία προς τις πρακτικές του ολοκληρωτισμού.

Πέρα όμως από την κοινωνική ευαισθησία και τη διαφωτιστική πρόζα, τα δέκα άρθρα και δοκίμια για την πολιτική, την κοινωνία και τη λογοτεχνία που περιλαμβάνονται εδώ απηχούν με τον πιο εμφατικό τρόπο την άρνηση του Όργουελ να εγκλωβιστεί σε δόγματα του συρμού ή σε ιδέες που ο ίδιος είχε ξεπεράσει πριν από την εποχή του, ακόμα κι όταν γράφει για μια ονειρεμένη παμπ που λέγεται… Υποβρύχιο Φεγγάρι.

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)